مادر مهربان تر است یا خدا؟! 

در روایتی آمده خداوند به حضرت موسی(علیه السلام) فرمود: ای موسی آیا به کنه این مطلب پی می بری که رحمت من تو را تا چه حدّی فراگرفته است؟!

موسی در جواب گفت: آیا تو از پدر و مادرم نسبت به من مهربانتری؟!

خداوند فرمود: ای موسی حقیقت جز این نیست که به خاطر فضل و زیادی رحمت من است که مادرت به تو رحم آورد! بنابراین این من هستم که مادر را بر مدارا کردن تو وا داشتم و قلب او را پاک و پاکیزه نمودم، تا خواب شیرین خویش را برای تربیت و پرورش تو رها کند و اگر با او چنین کاری نمی کردم، بادیگر زنان یکسان بود).4

این روایت بیانگر آن است که آنچه ما از محبت یک مادر نسبت به فرزندش نظاره گریم، تنها قطره ای است که از دریای بیکران محبت الهی که آن یگانه خالق هستی از سر لطف و محبتی که به بندگان خود دارد، تنها ذرّه ای از آن مهر و محبت را در قلب و جان مادر قرار داده است تا مادر با آغوش گرم به استقبال فرزند دلبندش رفته و عاشقانه در رشد و تربیت او بکوشد.

براستی اگر چنین محبّتی را خداوند به او عنایت نمی کرد کدام مادر حاضر بود در سختی ها و رنج های زندگی فرزندش را همراهی نماید، به هنگام بیماری، از شب تا صبح بر بالین فرزندش بنشیند، و بی آنکه لحظه ای چشم بر هم نهد از او پرستاری نماید.

و به یاد آر که تو از خدا روی گردانی و در همان لحظه او روی به تو دارد و تو را به عفو خویش می خواند و با کرم خویش می پوشاند !در حالی که تو از خدا بریده،به غیر او توجه داری! پس چه نیرومند و بزرگوارست خدا!و چه ناتوان و بی مقداری تو،که برعصیان او جرأت داری...

در روایتی دیگر این مطلب به صراحت بیان شده، رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) در این روایت می فرماید: سوگند به کسی که جانم در دست اوست، خدواند متعال بر بنده خویش مهربانتر از مادر مهربان و دلسوز نسبت به فرزندش می‌باشد. 5

افسوس که ناسپاسیم!

امیرمتقیان علی(علیه السلام) در ادامه از رفتار ناشایست انسان در مقابل خدواند بی همتا سخن به میان آورده و در این باره می فرماید: (و به یاد آر که تو از خدا روی گردانی و در همان لحظه او روی به تو دارد و تو را به عفو خویش می خواند و با کرم خویش می پوشاند! در حالی که تو از خدا بریده، به غیر او  توجه داری! پس چه نیرومند و بزرگوارست خدا! و چه ناتوان و بی مقداری تو، که بر عصیان او جرأت داری...)

آری انسان ناسپاس با وجود این همه لطف و رحمتی که از ناحیه پروردگار مهربان به او رسیده اما همچنان در مقابل حضرت حق، رفتار خصمانه از خود بروز داده، و به جای پذیرش خواسته های حیات بخش الهی، ساز مخالف سر داده و فرامینش را زیر پا نهاده است.

امید است که نسیم رحمت الهی غبار غفلت را از خانه قلب و جان ما کنار زده و به دریای بیکران لطف و مهربانی خداوند بی مثال رهنمون سازد، تا در اثر آن به گذشته تاریک خود پشت پا زده، و با دلی پاک و پیراسته از هر گونه آلودگی به درگاه ایزد منان به عبادت و بندگی بپردازیم.

 پی نوشت ها :                                                                  

1ـ فرازی از خطبه 223 نهج البلاغه، ص456، ترجمه محمد دشتی

2ـ فرازی از دعای کمیل

3ـ همان

4ـ تفسیر فاتحة الکتاب، ص33

5ـ روضة الواعضین، ترجمه مهدوی دامغانی، ص789

6ـ همان ،ص790

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: